De wetgever heeft in België de term ‘kinderpornografie’, overeenkomstig de (inter)nationale aanbevelingen, geschrapt en vervangen door ‘beelden van seksueel misbruik van minderjarigen’. Dit laatste onderschrijft veel beter de ernst van het probleem aangezien pornografie als doel seksuele opwinding en genot heeft en niet strafbaar is, terwijl seksueel kindermisbruik dat wel is.
Voor de strijd tegen online beelden van seksueel misbruik van minderjarigen zijn in België heden artikel 417/43-48 van het Strafwetboek van kracht.
Alle beelden van seksueel misbruik van minderjarigen (onder de 18 jaar) behoren hiertoe: filmpjes, afbeeldingen, zinnebeelden, foto’s, tekeningen maar ook liederen en teksten met een seksueel misbruik karakter zijn strafbaar. Ook virtuele beelden – of beelden waar geen echte minderjarigen op worden afgebeeld – zijn dus strafbaar.
Beelden van seksueel misbruik van minderjarigen omvat alle beelden waarop minderjarigen worden afgebeeld die deelnemen aan echte of gesimuleerde seksuele handelingen of alle afbeeldingen waar minderjarigen of hun geslachtsorganen worden afgebeeld met een seksuele betekenis.
Zowel het bekijken, het verwerven, het welbewust toegang verschaffen, het bezitten, het aanmaken en het verspreiden van beelden van seksueel misbruik van minderjarigen is strafbaar.
In het Wetboek van Strafrecht (artikel 240b) wordt als kinderporno beschouwd een afbeelding (of video) van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt is betrokken. Iemand is strafbaar als deze persoon ‘is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreidt, aanbiedt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert, verwerft, in bezit heeft of zich door middel van een geautomatiseerd werk of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang daartoe verschaft’. Hieronder valt dus ook het in bezit hebben van kinderporno voor eigen gebruik en/of in een niet-commerciële context. Bij vervaardiging zal vaak sprake zijn van samenloop met andere delicten, zoals seks met minderjarigen.
Per 1 januari 2010 is het verbod zich toegang te verschaffen tot kinderporno door een hyperlink aan te klikken waarvan men weet of kan vermoeden dat die daar toe leidt. Zoals hierboven al is aangegeven is door het verdrag van Lanzarote aan dit artikel toegevoegd dat ook het bewust streamen en bekijken van kinderporno, zonder het op te slaan, strafbaar is.
Op grond van de wet is, zoals hierboven al is gezegd, sprake van kinderporno als het een afbeelding betreft met daarop een seksuele gedraging van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt. Ook virtuele kinderporno kan daar onder vallen.
Hoewel er in de wetsgeschiedenis; de Aanwijzing Kinderpornografie en de Richtlijn voor strafvordering kinderpornografie wordt gesproken over kinderporno, verkiest Stop it Now! te spreken over ‘sekueel misbruikbeelden van minderjarigen’. Porno heeft immers als doel seksuele opwinding en genot en is niet strafbaar. Kinderporno is per definitie seksueel kindermisbruik en is wel strafbaar. Kinderporno onderschrijft volgens Stop it Now! niet de ernst van het probleem.